Yλικα κατασκευης
Πηγές πληροφοριών για τις πρώτες ύλες των αρχαίων υφασμάτων αποτελούν, εκτός από τα ίδια τα υφάσματα που έχουν σωθεί, και επιγραφές και κείμενα. Η αρχαία ελληνική εικονογραφία δεν χρησιμοποιεί συμβάσεις για να δηλώσει το υλικό των υφασμάτων (όπως συμβαίνει σε άλλες χώρες), αλλά σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, λεπτομέρειες της απόδοσης χαρακτηριστικών των υφασμάτων μάς κάνει να αποκλείουμε κάποιες πρώτες ύλες ή να προτιμούμε κάποιες άλλες (ένα πολύ λεπτό και διαφανές ύφασμα κατά πάσα πιθανότητα δεν ήταν φτιαγμένο από κάνναβη).
Τα υλικά των υφασμάτων διαχωρίζονται σε φυτικές, ζωικές, μεταλλικές και ορυκτές πρώτες ύλες.
Στις φυτικές πρώτες ύλες περιλαμβάνονται το λινάρι, η κάνναβη, το βαμβάκι και ορισμένα άλλα, σπανιότερα φυτά, όπως το σπάρτο και η τσουκνίδα.
Στις ζωικές πρώτες ύλες περιλαμβάνονται το μαλλί (συνήθως προβάτου, αλλά και κατσίκας) και το μετάξι (άγριο).
Οι μεταλλικές ίνες είναι τριών ειδών: είτε σύρμα που χρησιμοποιείται ώς κλωστή, είτε μεταλλική ταινία, είτε μεταλλική ταινία τυλιγμένη γύρω από οργανική κλωστή.
Ο Πλίνιος αναφέρει τη χρήση της ασβέστου στα υφάσματα, ενός ορυκτού που είχε την ιδιότητα να αντέχει σε εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες (εξ ού και το όνομα), πράγμα που το έκανε πολύτιμο και ακριβό.